Altı Şubat Kahramanmaraş depremi bizi alt üst etti.
Çöktük. Yıkıldık. Aslında hayatını kaybedenlere
rahmet, kalanlara (hepimize) sabır dilemekten başka
yazmak istediğim, sanırım bir çoğumuzun da okumak istediği
bir şey yok.
Ama yapmamız gerekenler var. Ruh sağlığımızı nasıl koruyacağız?
Türümüzün bir üyesi, toplumumuzun bir parçası ve
bir birey olarak ne yapmalıyız? Türkiye Psikiyatri Derneği
depremden hemen sonra afet sonrası psikiyatrik yaklaşımı
ele alan bir eğitim programı düzenledi. Programı düzenleyen
uzmanlar yine aynı hızla bir derleme yazdılar, afet sonrası
müdahale ve psikolojik ilk yardım ilkelerinden bahsediyorlar,
bu sayıda okuyabilirsiniz (Yıldız ve ark. 2023). Mevcut
bilgilerimizle travmaya maruz kalmış insanları ruhsal rahatsızlıklardan
istediğimiz kadar koruyabilecek miyiz bilmiyorum
(belki sonraki sayılarda tartışırız) ama ihtiyaç duyanın
yanında bulunmak, ihtiyaç duyabilecek insanlara varlığımızı
göstermek ve desteğimizi sürdürmek önemli.
Ve öğrenmek. Bir sonraki afetin sarsıntısının daha az olması
için, yarın dayanabilmek için şimdi eylem şart. Acı
bir yönü olsa da biz ancak acılı insanlardan öğreniyoruz.
Yaşadıklarımızı, kendimizi ve mesleğimizi geliştiren deneyimlere
dönüştürmemiz gerekiyor. Türk Psikiyatri Dergisi olarak
afetlerle ilgili çalışmalarınızı uluslararası camia ile paylaşmaktan
onur duyacağız. Çünkü ancak birbirimizden öğrenebileceğiz.
Ve ancak bilirsek iyileştirebileceğiz. İyileştirdikçe iyileşeceğimizi
ümit ediyoruz.
Sağlıkla kalın.

KAYNAKLAR
Yıldız Mİ, Başterzi AD, Yıldırım EA ve ark. (2023) Deprem Sonrası Erken
Dönemde Koruyucu ve Tedavi Edici Ruh Sağlığı Hizmeti-Türkiye Psikiyatri
Derneği Uzman Görüşü. Turk Psikiyatri Derg 34: 39-49.