Amaç: COVID-19 pandemisi ortak bir belirsizlik kaynağı olarak değerlendirilebilir. Belirsizlik kaynağı ile ilgili sosyal medya kullanım süresinin artması anksiyete için ek bir risk etmeni oluşturabilir. Çalışmamızın amacı kanser hastalarında belirsizliğe tahammülsüzlük, psikolojik dayanıklılık, belirsizlik kaynağı (pandemi) ile ilgili sosyal medya kullanımı ile anksiyete ve depresyon riski arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.

Yöntem: Kanser hastaları (n=113) sosyodemografik veri formunu, Belirsizliğe Tahammülsüzlük Ölçeğini (BTÖ-12), Erişkinler için Psikolojik Dayanıklılık Ölçeğini (PDÖ) ve Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeğini (HADÖ) Mayıs-Ağustos 2020 tarihleri arasında doldurmuşlardır.

Bulgular: Hastaların %17,7’sinde depresyon, %49,6’sında anksiyete puanlarının yüksek olduğu saptanmıştır. Anksiyete ve depresyon puanları yüksek olanlar ve olmayanlar arasında PDÖ toplam ve alt ölçek puanları arasında anlamlı fark bulunmaktadır. Sosyal medyada belirsizlik kaynağı (pandemi) ile ilgili geçirilen süre (SMS)’nin artışı daha yüksek anksiyete riski ile (r=0,26, p<0,01); yüksek psikolojik dayanıklılık ise daha düşük anksiyete (r=-0,42, p<,01) ve depresyon (r=-0,52, p<0,01) riski ile ilişkili bulunmuştur. Hastaların sosyal medya kullanımlarından bağımsız olarak, belirsizliğe tahammülsüzlük düzeylerinin yüksekliğine ek olarak psikolojik dayanıklılığın sosyal kaynaklar boyutunun düşüklüğü depresyon; kendilik algısı ve gelecek algısı boyutlarının düşüklüğü ise anksiyete açısından risk faktörü olarak bulunmuştur.

Sonuç: Belirsizliği artıran faktörlerin kanser hastaları ve bakımları üzerinde her zaman bir etkisi olacağından, hastaların psikolojik dayanıklılık kaynaklarının desteklenmesi kanser hastaları için temel önceliklerden biri olmalıdır.

Anahtar Sözcükler: Anksiyete, Belirsizlik, Depresyon, Kanser, Psikolojik Dayanıklılık, Sosyal Medya