English
 
   
Gözden Geçirme
Lübnan’da Ruh Sağlığı Sorunlarının Yaygınlığı ve Belirleyici Etkenler: 3957 Sağlık Çalışanı ile Gerçekleştirilen Bir Meta-Analiz Çalışması

Maher GHANDOUR, Najwa EL GERGES, Nancy ZEAITER
Türk Psikiyatri Dergisi (2025) 36:17
DOI:
10.5080/u27427

[Geri]    [PDF]    [Summary]    [Yazara Mail]
ÖZET

Amaç: Sağlık çalışanları mütemadiyen zorlu koşullarda çalışmaktadır ve bu durum ruh sağlıklarının bozulması ihtimalini beraberinde getirmektedir. COVID-19 salgını ile bu sorun daha da derinleşmiş olmakla birlikte Lübnan ’a ilişkin veriler halen yetersizdir. Dolayısıyla, bu araştırmayı Lübnanlı sağlık çalışanlarının ruh sağlığına dair kapsamlı bulgular elde etmek maksadıyla gerçekleştirdik. Yöntem: Bu sistematik derlemede, dört veri tabanı tarandıktan sonra belirlenen 15 kesitsel çalışmaya (10 tanesi pandemi sırasında ve beş tanesi ise pandemi öncesinde) konu olan 3957 sağlık çalışanı dahil edilmiştir. İncelenen ruh sağlığı sorunları arasında depresyon, anksiyete, stres, travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) ve düşük uyku kalitesi yer almaktadır. İstatiksel analizler için STATA yazılımı kullanılmıştır. Alt gruplara yönelik analizler; pandeminin durumu, ruh sağlığı sorunlarının ciddiyeti ve sağlık çalışanlarının statüsüne göre gerçekleştirilmiştir. Cinsiyet ve medeni durum potansiyel risk faktörleri olarak analiz edilmiştir. Kapsam dahiline alınan tüm çalışmaların yöntemsel kalitesi, Ulusal Sağlık Enstitüsü yanlılık riski aracından elde edilen sonuçlara göre iyiydi. Bulgular: Anksiyete, depresyon, stres, TSSB, insomnia ve düşük uyku kalitesi sırasıyla nüfusun %50, %52, %50, %35, %45 ve %41’inde gözlemlenmiştir. Vakaların çoğunda hafif anksiyete (%40), hafif depresyon (%45) ve şiddetli stres (%27) vardı. Depresyon ve anksiyetenin en yüksek olduğu gruplar sırasıyla eczacılar (%69 ve %56) ve hemşirelerdir (%49 ve %45). Pandemi öncesi döneme kıyasla, pandemi sırasında depresyon (%36’ya-%62) ve anksiyete (%30’a-%56) oranları daha yüksekken, stres düzeyleri daha düşüktür (%62’ye - %45). Hem cinsiyet hem de medeni durum depresyon, anksiyete, stres veya TSSB açısından anlamsız belirleyicilerdi. Sonuç: Depresyon, anksiyete, travma sonrası stres, insomnia ve düşük uyku kalitesi yaklaşık her iki Lübnanlı sağlık çalışanından birinde görülmektedir. Pandemi sırasında depresyon ve anksiyete oranı neredeyse iki katına çıkarken, eczacılar ve hemşireler arasında bu oran hekim ve asistan hekimlere göre daha yüksektir. Hem cinsiyet hem de medeni durum, bildirilen ruh sağlığı sorunlarının anlamlı olmayan belirleyicileri olarak görülmüştür. Anahtar Sözcükler: COVID-19, Lübnan, Ruh Sağlığı, Sağlık Çalışanı

Seres Yazılım