Amaç: Araştırma bulguları, anneler ile çocuklarının bağlanma temsilleri
arasında bir örtüşme olduğuna işaret etse de bu örtüşmenin anne çocuk
çiftlerinin maruz kaldığı sosyoekonomik risklere bağlı olarak değiştiği
bilinmektedir. Bu doğrultuda araştırmanın temel amacı, pek çok
risk faktörüne maruz kalan tutuklu/hükümlü annelerin ve ceza infaz
kurumlarında yanlarında kalan çocuklarının bağlanması arasındaki
ilişkiyi ve anne duyarlılığının bu ilişkideki aracı rolünü incelemektir.
Yöntem: Araştırma örneklemi 84 tutuklu/hükümlü anne ve yanlarında
kalan çocuklarından oluşmaktadır. Annelerin bağlanma temsilleri,
Güvenli Yer Senaryoları Testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Çocuğun
bağlanması ve anne duyarlılığını değerlendirmek amacıyla 45 dakikalık,
yarı yapılandırılmış anne çocuk etkileşim gözlemleri gerçekleştirilmiş ve
bu gözlemler, yapılandırılmış ölçme araçları kullanılarak iki gözlemci
tarafından kodlanmıştır.
Bulgular: Aşamalı regresyon analizleri, annenin kaygılı ve kaçınmacı
bağlanmasının çocuğun düzensiz bağlanmasını pozitif yönde
yordadığını göstermiştir. Anne duyarlılığının bağlanmanın nesiller arası
aktarımındaki aracı rolünün ise anlamlı olmadığı gözlenmiştir.
Sonuç: Araştırma sonuçları, dezavantajlı anne çocuk çiftleri arasındaki
bağlanma aktarımının ve anne duyarlılığının bu aktarımdaki aracı
rolünün sınırlı olduğuna yönelik alanyazındaki tartışmaları kısmen
destekler niteliktedir. Bulgular, tutuklu/hükümlü anneleriyle birlikte
ceza infaz kurumlarında kalan çocukların bağlanma güvenliğini
desteklemeye ve düzensiz bağlanmasını önlemeye yönelik müdahale
programları açısından tartışılmıştır.
Anahtar Sözcükler: Tutuklu/hükümlü anneler ve çocukları, bağlanma
temsilleri, bağlanmanın nesiller arası aktarımı, anne duyarlılığı